مسأله 1876 ـ اگر مال حلال با مال حرام به طورى مخلوط شود که انسان نتواند آنها را از یکدیگر تشخیص دهد و صاحب مال حرام و مقدار آن، هیچ کدام معلوم نباشد، باید خمس تمام مال را بدهد و بعد از دادن خمس، بقیه مال حلال مى‏شود.

مسأله 1877 ـ اگر مال حلال با حرام مخلوط شود و انسان مقدار حرام را بداند، ولى صاحب آن را نشناسد، باید آن مقدار را به نیّت صاحبش صدقه بدهد و احتیاط واجب آن است که از حاکم شرع هم اذن بگیرد.

مسأله 1878 ـ اگر مال حلال با حرام مخلوط شود و انسان مقدار حرام را نداند ولى صاحبش را بشناسد باید یکدیگر را راضى نمایند و چنانچه صاحب مال راضى نشود، در صورتى که انسان بداند چیز معیّنى مال اوست و شک کند که بیشتر از آن هم مال او هست یا نه، باید چیزى را که یقین دارد مال او است به او بدهد، و احتیاط مستحب آن است مقدار بیشترى را که احتمال مى‏دهد مال او است به او بدهد.

مسأله 1879 ـ اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد و بعد بفهمد که مقدار حرام بیشتر از خمس بوده چنانچه مقدار زیادى معلوم باشد، بنابر احتیاط مستحب مقدارى را که مى‏داند از خمس بیشتر بوده، از طرف صاحب آن صدقه بدهد.

مسأله 1880 ـ اگر خمس مال حلال مخلوط به حرام را بدهد، یا مالى که صاحبش را نمى‏شناسد به نیّت او صدقه بدهد، بعد از آن که صاحبش پیدا شد لازم نیست چیزى به او بدهد.

مسأله 1881 ـ اگر مال حلالى با حرام مخلوط شود و مقدار حرام معلوم باشد و انسان بداند که صاحب آن از چند نفر معیّن بیرون نیست ولى نتواند بفهمد کیست باید آن مقدار را بین آن چند نفر تقسیم کند.