مسأله 1543 ـ بعد از مرگ انسان، مى شود براى نماز و عبادتهاى دیگر او که در زندگى بجا نیاورده، دیگرى را اجیر کنند یعنى به او مزد دهند که آنها را بجا آورد. و اگر کسى بدون مزد هم آنها را انجام دهد صحیح است.

مسأله 1544 ـ انسان مى تواند براى بعضى از کارهاى مستحبّى مثل زیارت قبر پیغمبر و امامان(علیهم السلام)، از طرف زندگان اجیر شود و نیز مى تواند کار مستحبّى را انجام دهد و ثواب آن را براى مردگان یا زندگان هدیه نماید.

مسأله 1545 ـ کسى که براى نماز قضاى میّت اجیر شده، یا باید مجتهد باشد یا مسائل نماز را از روى تقلید صحیح بداند یا عمل به احتیاط کند؛ اگر احتیاط را بلد باشد.

مسأله 1546 ـ اجیر باید موقع نیّت، میّت را معیّن نماید. و لازم نیست اسم او را بداند. پس اگر نیّت کند از طرف کسى نماز مى‏خوانم که براى او اجیر شده‏ام کافى است.

مسأله 1547 ـ اجیر باید خود را بجاى میّت فرض کند و عبادتهاى او را به نیابت از او قضا نماید و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هدیه کند کافى نیست؛ مگر اینکه براى اهداء ثواب اجیر شده باشد.

مسأله 1548 ـ باید کسى را اجیر کنند که اطمینان داشته باشند که عمل را به صورت صحیح انجام مى‏دهد.

مسأله 1549 ـ کسى که دیگرى را براى نمازهاى میّت اجیر کرده اگر بفهمد که نماز را بجا نیاورده، یا باطل انجام داده، باید دوباره اجیر بگیرد.

مسأله 1550 ـ هرگاه شک کند که اجیر عمل را انجام داده یا نه اگر بگوید انجام داده‏ام و مورد اطمینان باشد، کافى است. و اگر شک کند که عمل او صحیح بوده یا نه، اعتنا نکند.

مسأله 1551 ـ نمى‏توان کسى را که عذرى دارد و مثلاً نشسته نماز مى خواند براى نمازهاى میّت اجیر کرد، بلکه بنابر احتیاط واجب باید کسى را هم که با تیمّم یا جبیره نماز مى خواند اجیر نکنند.

مسأله 1552 ـ مرد براى زن و زن براى مرد مى تواند اجیر شود؛ همچنین ممیّز با وجود شرائط دیگر. و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز باید به تکلیف خود عمل نماید.

مسأله 1553 ـ لازم نیست قضاى نمازهاى میّت به ترتیب خوانده شود؛ مگر در آنچه در اداء آن ترتیب لازم است؛ مثل نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشاء اگرچه بدانند که میّت ترتیب نمازهاى خود را مى دانسته است.

مسأله 1554 ـ اگر با اجیر شرط کنند که عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، باید همان طور بجا آورد. و اگر با او شرط نکنند، باید در آن عمل به تکلیف خود رفتار نماید و احتیاط مستحب آن است که از وظیفه خودش و میّت هر کدام که به احتیاط نزدیکتر است به آن عمل کند مثلاً اگر وظیفه میّت گفتن سه مرتبه تسبیحات اربعه بوده و تکلیف او یک مرتبه است، سه مرتبه بگوید.

مسأله 1555 ـ اگر با اجیر شرط نکنند که نماز را با چه مقدار از مستحبّات آن بخواند، مى‏تواند اکتفاء به واجب نماید؛ مگر آن که بداند مستأجر نماز معمول را خواسته است.

مسأله 1556 ـ اگر میّت ترتیب نمازهایى را که قضا شده مى دانسته و انسان بخواهد براى آن نمازها چند اجیر بگیرد لازم نیست براى هر کدام آنها وقتى را معیّن نماید.

مسأله 1557 ـ اگر کسى اجیر شود که مثلاً در مدّت یک سال نمازهاى میّت را بخواند و پیش از تمام شدن سال بمیرد، باید براى نمازهایى که مى‏دانند بجا نیاورده دیگرى را اجیر نمایند بلکه براى نمازهایى هم که احتمال مى‏دهند بجا نیاورده باید بنابر احتیاط واجب اجیر بگیرند.

مسأله 1558 ـ کسى را که براى نمازهاى میّت اجیر کرده‏اند، اگر پیش از تمام کردن نمازها بمیرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه شرط کرده باشند که تمام نمازها را خودش بخواند، باید اجرت مقدارى را که نخوانده از مال او به ولىّ میّت بدهند، مثلاً اگر نصف آنها را نخوانده، باید نصف پولى را که گرفته از مال او به ولىّ میّت بدهند و اگر شرط نکرده باشند باید ورثه‏اش از مال او اجیر بگیرند، امّا اگر مال نداشته باشد بر ورثه او چیزى واجب نیست.

مسأله 1559 ـ اگر اجیر پیش از تمام کردن نمازهاى میّت بمیرد و خودش هم نماز قضا داشته باشد، باید از مال او براى نمازهایى که اجیر بوده دیگرى را اجیر نمایند و نماز قضاى خودش به عهده ولىّ اوست.