مسأله 2202 ـ اگر فروشنده قیمت خرید جنس را به مشترى بگوید باید تمام چیزهایى را که به واسطه آنها قیمت مال کم یا زیاد مى‏شود بگوید، اگرچه به همان قیمت یا به کمتر از آن بفروشد، مثلاً باید بگوید که نقد خریده است یا نسیه و چنانچه بعضى از خصوصیّات آن را نگوید و بعداً مشترى بفهمد مى‏تواند معامله را به هم بزند.

مسأله 2203 ـ اگر انسان جنسى را به کسى بدهد و قیمت آن را معیّن کند و بگوید این جنس را به این قیمت بفروش و هرچه زیادتر فروختى مال خودت باشد، هرچه زیادتر از آن قیمت بفروشد مال دلاّل است. همچنانکه اگر بگوید این جنس را به این قیمت به تو فروختم و او بگوید قبول کردم یا به قصد فروختن، جنس را به او بدهد و او هم به قصد خریدن بگیرد، هرچه زیادتر از آن قیمت بفروشد مال خود اوست.

مسأله 2204 ـ اگر قصّاب گوشت نر بفروشد و به جاى آن، گوشت مادّه بدهد معصیت کرده است، پس اگر آن گوشت را معیّن کرده و گفته این گوشت نر را مى‏فروشم، مشترى مى‏تواند معامله را به هم بزند. و اگر آن را معیّن نکرده، در صورتى که مشترى به گوشتى که گرفته راضى نشود، قصّاب باید گوشت نر به او بدهد.

مسأله 2205 ـ اگر مشترى به بزّاز بگوید پارچه‏اى مى‏خواهم که رنگ آن نرود و بزّاز پارچه‏اى به او بفروشد که رنگ آن برود، مشترى مى‏تواند معامله را به هم بزند.

مسأله 2206 ـ قسم خوردن در معامله اگر راست باشد مکروه است و اگر دروغ باشد حرام است.