مسائل متفرّقه زکات فطره
مسأله 2094 - انسان باید زکات فطره را به قصد قربت یعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و موقعى که آن را مىدهد، نیّت دادن فطره نماید.
مسأله 2095 - اگر پیش از ماه رمضان فطره را بدهد صحیح نیست و احتیاط واجب آن است که در ماه رمضان هم فطره را ندهد. ولى اگر پیش از رمضان یا در ماه رمضان به فقیر قرض بدهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند مانعى ندارد.
مسأله 2096 - گندم یا چیز دیگرى را که براى فطره مىدهد، باید به جنس دیگر یا خاک مخلوط نباشد، یا اگر مخلوط است چیزى که مخلوط شده به قدرى کم باشد که قابل اعتنا نباشد و اگر بیش از این مقدار باشد در صورتى صحیح است که خالص آن به یک صاع برسد ولى اگر مثلاً یک صاع گندم به چندین مَن خاک مخلوط باشد که خالص کردن آن خرج یا کار بیشتر از متعارف دارد، دادن آن کافى نیست.
مسأله 2097 - اگر فطره را از چیز معیوب بدهد کافى نیست.
مسأله 2098 - کسى که فطره چند نفر را مىدهد، لازم نیست همه را از یک جنس بدهد و اگر مثلاً فطره بعضى را گندم و فطره بعض دیگر را جو بدهد کافى است.
مسأله 2099 - کسى که نماز عید فطر مىخواند، بنابر احتیاط واجب باید فطره را پیش از نماز عید بدهد یا قبل از نماز جدا کند، ولى اگر نماز عید نمىخواند، مىتواند دادن فطره را یا جدا کردن آن را تا ظهر تأخیر بیندازد.
مسأله 2100 - اگر به نیّت فطره، مقدارى از مال خود را کنار بگذارد و تا ظهر روز عید به مستحق ندهد، احتیاط مستحب آن است که هر وقت آن را مىدهد نیّت فطره نماید.
مسأله 2101 - اگر موقعى که دادن زکات فطره واجب است، فطره را ندهد و کنار هم نگذارد، احتیاط مستحب آن است که قضا کند ولى اظهر آن است که دیگر بر او واجب نیست ولى معصیت کرده است.
مسأله 2102 - اگر فطره را کنار بگذارد، نمىتواند آن را براى خودش بردارد و مالى دیگر را براى فطره بگذارد.
مسأله 2103 - اگر انسان مالى داشته باشد که قیمتش از فطره بیشتر است، چنانچه فطره را ندهد و نیّت کند که مقدارى از آن مال براى فطره باشد اشکال دارد.
مسأله 2104 - اگر مالى را که براى فطره کنار گذاشته از بین برود، چنانچه دسترس به فقیر داشته و دادن فطره را تأخیر انداخته، باید عوض آن را بدهد و اگر دسترس به فقیر نداشته ضامن نیست، مگر آن که در نگهدارى آن کوتاهىکرده باشد.
مسأله 2105 - در صورتى که زکات فطره را از مال خود جدا کرده باشد اگر در محلّ خودش مستحق پیدا شود، احتیاط واجب آن است که فطره را بجاى دیگر نبرد و اگر بجاى دیگر ببرد و تلف شود، باید عوض آن را بدهد.