معدن‏

 مسأله 1868 - اگر از معدن طلا، نقره، سرب، مس، آهن، نفت، زغال سنگ، فیروزه، عقیق، زاج، نمک و معدنهاى دیگر، چیزى بدست آورد درصورتى که به مقدار نصاب باشد، باید خمس آن را بدهد.

 مسأله 1869 - نصاب معدن بنابر احتیاط پانزده مثقال معمولى طلاست، یعنى اگر قیمت چیزى را که از معدن بیرون آورده، بعد از کم کردن مخارجى که براى آن کرده به 15 مثقال طلا برسد، بنابر احتیاط واجب باید خمس آن را بدهد.

 مسأله 1870 - استفاده‏اى که از معدن برده، اگر قیمت آن به 105 مثقال نقره یا 15 مثقال طلا نرسد، خمس آن در صورتى لازم است که به تنهایى یا با منفعت هاى دیگر کسب او از مخارج سالش زیاد بیاید.

 مسأله 1871 - گچ و آهک و گل سرشور و گل سرخ، بنابر احتیاط واجب از معدن محسوب است و خمس دارد.

 مسأله 1872 - کسى که از معدن چیزى به دست مى‏آورد، باید خمس آن را بدهد چه معدن روى زمین باشد، یا زیر آن، در زمینى باشد که ملک است، یا در جایى باشد که مالک ندارد.

 مسأله 1873 - اگر نداند چیزى را که از معدن بیرون آورده به 105 مثقال نقره یا 15 مثقال طلا مى‏رسد یا نه، بنابر احتیاط واجب باید به وزن کردن یا از راه دیگر، قیمت آن را معلوم کند.

 مسأله 1874 - اگر چند نفر چیزى از معدن بیرون آورند، چنانچه بعد از کم کردن مخارجى که براى آن کرده‏اند، اگر سهم هر کدام آنها به 105 مثقال نقره یا پانزده مثقال طلا برسد، باید خمس آن را بدهند.

 مسأله 1875 - اگر معدنى را که در ملک دیگرى است بدون اجازه مالک بیرون آورد، آنچه از آن به دست مى‏آید، مال صاحب ملک است و چون صاحب ملک براى بیرون آوردن آن خرجى نکرده، باید خمس تمام آنچه را که از معدن بیرون آمده در صورتى که به حدّ نصاب برسد بدهد.